سلام. من خیلی دوست دارم برم دانشگاه گرافیک بخونم اما مشکلات فراوانی دارم:
1- من از دروس عمومی مخصوصا دینی بدم میاد و کنکور هنر هم به عمومی ها وابسته ست. خیلی هم کامپتتیو هست این کنکور و من بار قبلی که دادم علی رغم اینکه رتبه م در سهمیه 400 بود هیچجا قبول نشدم.
2- من 24 سالمه و یکم برای دانشگاه پیرم.
3- من دیابت و بایپولاریتی دارم و زندگی در تهران برام سخته. مشهد هم فقط یک دانشگاه غیرانتفاعی گرافیک داره به اسم فردوس که اصلا حاظر نیستم پولمو توی اینجور دیپلوما میل ها (چاپخونه ی مدرک) حروم کنم.
من واقعا گیر کردم و نمیدونم چیکار کنم. به نظرتون مدرک چقدر مهمه؟
ویرایش: نظرتون در مورد این چیه؟ مخصوصا نقل قول آخرش از آیرا گلس:
"هیچکس به شمای تازه کار این را نمیگوید، و من خدا خدا میکنم که کاش یک نفر این را به من گفته بود. تمام مایی که کار خلاقانه انجام میدهیم دلیلش اینست که سلیقه ی خوبی داریم. اما این فاصله وجود دارد، برای دو سه سال اول کارتان، اصلا خوب نیست. پتانسیل دارد، ولی خوب نیست. در عین حال سلیقه تان که از اول راهنمای شما بوده، برای شما مشکل ایجاد میکند. و سلیقتان است که شما را از کارتان زده میکند. خیلیها اصلا ازین مرحله عبور نمیکنند و بیخیال میشوند. خیلی از آدمهایی که میشناسم که کار جالب و خوب انجام میدهند سالها درین مرحله ی کار گیر بوده اند. همه ی ما گیر این مرحله میشویم. اگر تازه کارید باید بدانید: تمرین کنید. طول میکشد. و معمول است که طول بکشد. باید بجنگید."
منهم همینطوریم. به نظرم کارم آشغاله. حوصلم ازش سر میره. توهین میشنیدم خوب بود، کسی جواب نمیده به کارم. اصلا نمیفهمم خوبی و بدی کارم کجاست. مطالعه دارم، تمرین میکنم، تمام ویدئوهای لیندا رو نگاه میکنم تا روزی کارم خوب بشه. اما بدون دانشگاه؟ چیکار کنم؟
پاسخ با نقل قول
